زرد نیستیم …
درونگرا ؟ برونگرا ؟ یا میانگرا ؟ اصلا محتوای زرد چیست؟ روانشناسی زرد مضر است یا مفید؟
دیگه نتونستم جلوی خودمو بگیرم و به عنوان دانشجویی که رشته روانشناسی میخونه و هر روز کلی محتوای زرد تو شبکه های اجتماعی میبینه تصمیم گرفتم از این پلتفرم مفید ” نویسنده تو ” استفاده کنم و یکم باهم راجب این موضوع بحث کنیم. درسته که زندگی الان بدون شبکه های اجتماعی تقریبا غیر قابل تحمله ، ولی آیا باید حتی شخصیت ، روان و اختلالات خودمونو هم از اون طریق بشناسیم؟ یا با یه تست یک دقیقه ای شخصیت چندین ساله خودمونو زیر سوال ببریم؟ پس با من همراه باشید. با صحبتی که خواهم داشت با شما ، وقتش رسیده که کنترل روح و روان و شخصیت خودمونو “ما” بدست بگیریم ، نه محتوای زرد.
روانشناسی زرد چیست؟
روانشناسی زرد یا به اصطلاح «POP Pysochology» به معنای روانشناسی عامه پسند ، تمامی اسامی که به عنوان اختلال روحی و توصیف وضعیت روانی ، در تمامی شبکه ها و کانال های مجازی ممکن است به خود نسبت دهیم را در نظر بگیرید ! چقدر از آن ها درست و یا چقدر از آن ها غلط است ؟ آیا اصلا با یک کلیپ سی ثانیه ای یا یک دقیقه ای در قالب پست و ریلز اینستاگرام ، میتوانیم با درصد بالا و اطمینان نسبی یک اختلال را درون خود تشخیص دهیم ؟ راه اصولی چیست ؟ این فقط دغدغه ی من است که ایا ای دی اچ دی دارم و یا از کودکی او سی دی داشتم و کسی تشخیص نداده ؟ یا شما هم مثل من با توجه به هجمه ی اطلاعات زرد و سفید روانشناسی ، به خود شک دارید ؟
مسئله این است که انسان از یک ویژگی یا یک بُعد شخصیتی تشکیل نشده است . و او در برابر هر اتفاق یک واکنش روانی متفاوت از قبل نشان میدهد . چرا که درونش با محیط اطرافش متغییر است . عجیب نیست ، ناخودآگاه در برابر کسانی که نمیشناسیم مودبانه تر از افرادی که دوستان ما هستند رفتار میکنیم ، در برابر کسانی که میشناسیم ادبیاتی بیشتر نزدیک به شخصیت اصلی خودمان بروز میدهیم .
ممکن است بعضی عصبانیت مارا تا به حال ندیده باشند ولی در کنار عده ای دیگر به راحتی افکار عصبانی خود را بیرون بریزیم . و یا در ذهن خود سناریوی دعوایی بچینیم ، آن را چهل دقیقه ادامه دهیم و خشن ترین ورژن خود را به صورت فکری بروز دهیم در حالی که در آرام ترین حالت ممکن روی صندلی نشسته و خیره به یک نقطه چای با بیسکوئیت میل میکنیم و در نظر اطرافیان آرامش و صبوریمان بارز ترین ویژگی مان است !
باید ابعاد شخصیتی خود را بشناسیم! قربانی روانشناسی زرد نباشیم
جالب تر این که ابعادی در وجودمان نهفته است که شاید خودمان از آن بی خبریم . حال تمامی ویژگی ها و رفتارهای یک انسان را در نظر بگیرید که در شرایط متفاوت ممکن است بروز دهد : خوشحالی ، ذوق ، بُهت ، وحشت ، ناراحتی ، دلشکستگی ، عصبانیت ، حتی طرد شدن و هزاران حس شناخته و ناشناخته ی دیگر که ممکن است تا به حال کوچک ترین تجربه ای از آن ها نداشته باشیم .
تمامی این احساسات در یک انسان با توجه به شرایط مختلف ممکن است بروزی متفاوت داشته باشد و هرچه شناخت از احساسات در انسان های متفاوت بیشتر باشد ، شناخت و پیشبینی رفتارهای خود هم آسان تر میشود . ولی آیا همه چیز همانقدر که اینستاگرام یا تست ها و کتاب های زرد روانشناسی میگویند ، صفر و صدی است ؟ از اول صحبتم با شما سعی دارم بگویم که : خیر! هیچ چیز در وجود انسان صفر یا صد نیست .
از خودمان و اطرافیانمان بگویم ! به کسی که عصبانیت خود را بروز نمیدهد اصطلاحا میگویند : او هیچ وقت عصبانی نمیشود . یا کسی که بی احترامی دیگران را به روی آن ها نمی آورد ، به او جمله ی ( او هیچ وقت ناراحت نمیشود ) را نسبت میدهند . ولی همین جملات را در بُعد منطق در نظر بگیرید . حال از لحاظ منطقی : آیا کسی هست که هیچ گاه عصبانی نشود ؟ و یا هیچ وقت ناراحت نشود ؟ اصلا مگر میشود که هیچ رفتاری انسان را آزرده خاطر و ناراحت نکند ؟ همه ی انسان ها می رنجند و احساس ناراحتی را تجربه میکنند ولی افرادی هستند که تصمیم میگیرند آن را بروز ندهند .
و بروز ندادن یک حس ، انتخاب رفتاری است . بنابراین بهتر است بگوییم : او عصبانی میشود اما آن را حدالامکان بروز نمیدهد . و یا ناراحت میشود ولی تصمیم ندارد در رفتارش آن را منعکس کند . پس رفتار ما برگرفته از انتخاب ماست . بنابراین با یک نگاه ، یک رفتار ، یک کلیپ یک دقیقه ای یا ده دقیقه ای نمیتوان اسم یک اختلال را به کسی نسبت داد .
چگونه از طریق احساسات یک فرد میتوان از او شناخت روانی داشت
تمامی بروز رفتارها و قبل از آن تشکیل احساسات در درون یک انسان میتواند نمایی از شاکله ی وجودی آن فرد باشد . حال واقعا همه چیز برای تشخیص صدرصدی یک اختلال یا ویژگی روانی در انسان ها ، همینقدر پیچیده و سخت است ؟ لزومی دارد که احساسات و رفتار تفکیک شوند ؟ آیا لازم است که درگیر تمامی اتفاقات افتاده در گذشته ی یک فرد شویم تا بتوانیم برچسبی را با قطعیت روی آن فرد بزنیم ؟ باید با اطمینان خاطر کامل از گفته ها و مطالعه هایم بگویم : بله .
هیچ گاه پس ذهن انسان خالی از احساسات بروز نیافته و رفتارهای شکل نگرفته ، نخواهد بود . و اطلاع و آگاهی از تک تک آن ها اولین قدم است تا بتوان شخصی را با اختلالات و درگیری های ذهنی اش شناخت . کسی که چند ترم مطالعه ی دانشگاهی در رشته ی روانشناسی داشته ، یا فردی که با پست های اینستاگرام و دانسته های نصفه ی خود لیبلی به خود یا دیگران میزند ، مورد اطمینان نبوده و نیست . تمامی این ها من جمله کتاب ها ، مقالات ، تفکرات متفاوت ، اموزش ، و پلتفرم های مختلف برای خودآگاهی تنها گام های کوتاه و بلندی خواهد بود برای نزدیک شدن به شناخت .
یک فرد از کجا آگاهانه بتواند اختلالی را درون خود تشخیص دهد ؟
باید بگویم کمک لازم است !
افرادی در جامعه که با تمرکز بالا روی رفتار ها ، خلقیات ، احساسات و همچنین اتفاقات گذشته و حال شما ، این ویژگی های درونی را میتوانند صدرصد تشخیص دهند . و صد البته که قبل از تمرکز روی شما ، روی مطالعات وسیع و بی حد و مرز خود متمرکز بوده اند . اگر شک دارید که افسرده هستید ، به اینستاگرام و منابع صفر و صدی و محتوای روانشناسی زرد پناه نبرید ! کسانی در جامعه هستند که صدرصد با یک یا دو جلسه گفت و گو ، تشخیصی روی شما نخواهند داشت و فرصت شناخت خودشان نسبت به شما و شناخت شما نسبت به خودتان را به هر دو طرف خواهند داد .
در نهایت میتوانید با اطمینان کامل بعداز طی دوره هایی در زمینه ی شناخت خودتان ، بگویید : افسردگی دارم ! حتی اگر دلتان نخواهد که آن را درمان کنید حداقلش این است که با شناخت بیشتر خودتان میتوانید با خیال راحت تری گریه کنید و با اطمینان اشک بریزید و نسبت به بیماری خود کار ها و فعالیت هایی در راستای بهبود وضعیت خود داشته باشید و یا آگاهانه از کار هایی که حس میکنید میتواند علائم بیماری را تشدید کند دوری کنید.
چرا باید برای مشکلات روانی از یک متخصص کمک بگیریم؟
یک انسان متخصص در این زمینه تشخیص داده که شما دچار این بحران هستید . اما اگر میخواهید لیبل های دیگران و افراد غیر متخصص را جدی بگیرید ، حق ندارید قطره ای اشک بریزید . نهایتا میخواهم بگویم به راحتی اطمینان نکنید و آگاهانه پیگیر وضعیت روان خود باشید. که بهترین راه ، مشورت با متخصصان در این زمینه است . شبکه های اجتماعی و محتوای زرد به هیچ عنوان کمکی به حالات روحی شما نخواهند کرد و حتی بدتر ممکن است با یک تشخیص نادرست توسط یک فرد غیر حرفه ای تلقینی از یک بیماری که ندارید در مغزتان ایجاد شود. پس کمک از یک متخصص بهترین گزینه است.
ما اینجا ، زرد نیستیم . روانشناسی زرد را کنار بگذارید. و به افراد متخصص در این زمینه روی بیاورید. این مقاله صرفا جهت آگاه سازی شماست، نه قرار است با ما اختلالی را تشخیص دهید و نه قرار است برچسبی چسبانده شود .
ما یکی از همان قدم های کوتاه و شاید بلند برای شناخت خواهیم بود . شناخت درون ، شناخت حس ها ، بروز رفتار ها و علت نمود آن ها . درونگرا ترین فرد ، در برحه ای میتواند برونگرا ترین باشد که کسی فکرش را هم نمیتواند بکند . و برونگرا ترین فرد بخشی از وجودش عاشق و دلباخته ی تنهایی و سکوت و غرق شدن در خود و تفکرات خود است . این ها را نه که فقط مطالعه کرده باشم بلکه به چشم دیده ام و بازگو میکنم .
تحقیقات روانشناسی طی سال ها ثابت کرده که هیچ فردی صدرصد درونگرا یا برونگرا نبوده و نیست و حتی میانگرا بودن هم درصدی درون هر انسان دارد . آیا برای شناخت انسان ، تنها خودش کافیست ؟ قطعا در این مسیر همراه میخواهد ، همان طور که قبل تر گفتم ، کمک لازم است . یک کمک متخصص !
سخنی از نویسنده:
من همیشه اینجا خواهم بود ، و با نوشته های متعدد این چنینی که تلاش خواهد کرد تا شمارا به شناخت واقعی خود نزدیک تر کند و درونگرایی ، بیش فعالی و هر لیبلی که آماده برای چسباندن به خودتان کرده اید را بررسی میکنیم . حتی باهم بالاخره نگرانی داشت ای دی اچ دی را برطرف خواهیم کرد! .