حس میکرد هم دلش جمع را میخواهد و هم تنهایی را ! مگر میشود ؟ زود باتری اجتماعی بودنت خالی شود و دلت هوای تنهایی را بکند . و تا وقتی که به اتاقی خلوت نروی ، دوباره آمادگی حضور در جمع را پیدا نکنی . از طرفی ارتباط گرفتن با افراد برایت بسیار آسوده باشد و از صحبت با دیگران لذت ببری . این گونه افراد از چه نوع ارتباط گیری با دیگران استفاده میکنند ؟ درونگرایی ؟ برونگرایی ؟ یا چیزی به جز این ها که تا به حال اینجا در موردش صحبت نکرده ایم و کمتر از دیگر خصوصیات اخلاقی در مقاله های روانشناسی با آن مواجه شدیم ؟ باید بگویم با پدیده ای رو به رو هستیم که حتی به لحاظ علمی تأیید ندارد و یک ویژگی اخلاقی محسوب میشود . البته این که از نظر علمی اثبات ندارد هم دلیلش واضح است که در مورد آن توضیح خواهم داد . این نوع گروه را افراد میانگرا گویند.
میانگرایی چیست؟
بله ! در مورد میانگرایی صحبت میکنم . در دو مقاله ی قبلی که در مورد درونگرایی و برونگرایی صحبت کرده بودم ، به طور کامل توضیح داده شده بود که افراد درون خود هیچ ویژگی را به صورت صفر و صدی ندارند . یعنی یک درونگرا مطلقا درونگرا نیست و در جمع هایی ممکن است ویژگی هایی از خودش بروز دهد که در برخورد اول شبیه به یک برونگرا باشد . یا یک برونگرای بالفطره ، روزهایی دلش بخواهد که در تنهایی خویش فرو برود و با کسی صحبت نکند . بنابراین با توجه به توضیحات کامل و جامع ملاقات قبلی ، نتیجه میگیریم که با دیدن چند رفتار و ویژگی از اشخاص نمیتوان خلق و خوی آنان را تشخیص داد . زیرا ممکن است رفتارهای یک شخص نه از روی درونگرایی و نه برونگرایی باشد و دلیلش کمال درونی و بسته به اتفاقات اخیر حول محور آن شخص باشد .
آیا فرد میانگرا اجتماعی و اخلاق برونگرایی نیز دارند؟
حال سوال پیش می آید که اگر یک شخصی به همان میزان که درونگرا است ، برونگرا و اجتماعی هم بود آن وقت تکلیف چیست ؟ اصال خود شما ! پیش آمده که هم در جمع احساس راحتی کنید و هم از تنهایی خود نهایت لذت را ببرید ؟ به این موضوع فکر کرده اید که چگونه این اتفاق می افتد ؟ باید بگویم هیچ ویژگی اخالقی درون ما ، ثابت نیست . بسته به شرایط و رو به رو شدن با آدم های مختلف تغییر میکند و خلقیات ، متغییر هستند .
دلیل این که هیچ چیز صفر و صدی نیست هم همین است. انسان ها هم فقط برونگرا یا فقط درونگرا نیستند و دسته ای داریم که هیچ وقت نه به گروه درونگرایان پیوستند و نه به گروه برونگرایان . آنان افراد میانگرا هستند ! درست مثل تعریفی که در مورد خلق و خوی اشخاص داشتیم ، همه چیز درونشان متغییر است .
ویژگی های اخلاقی افراد میانگرا
نباید تعجب کرد چرا که هر شخص ویژگی های منحصر به فرد دارد . حال ، میانگرایان چگونه اند ؟ چطور شخصیت هایی دارند؟ نکاتی که در شخصیتشان وجود دارد ، دقیقا چیزی ما بین برونگراها و درونگراهاست . کسی که از تنهایی لذت میبرد اما همیشه آماده ی حضور در جمع است . این گونه افراد میتوانند ارتباطات بسیار متعادل و خوبی با دیگران بگیرند . نه از شدت ارتباط با دیگران ، آن ها را از خودشان خسته میکنند و نه به قدری کم حرف هستند که کسی نتواند با آن ها ارتباط بگیرد . هر جا لازم باشد در رابطه هیجان به خرج میدهند و در صورت لزوم ساکت هستند و فاصله میگیرند . دقیقا اگر نوع ارتباط گیری درونگراها و برونگراها را در نظر بگیریم ، افراد میانگرا کامال متعادل ترین نوع ارتباط گیری با جمع را دارند که بسیار مطلوب است .
در رابطه بسیار با حوصله هستند و کشش بالایی دارند زیرا میتوانند کنترلگر احساسات خود باشند . به همین دلیل میتوان گفت که از هوش هیجانی بالایی برخوردارند . وقتی احساس نیاز کنند ، عصبانیت خود را در حد لزوم بروز میدهند و اگر نیاز باشد سکوت را ترجیح میدهند . در مقایسه با برونگراها ، باید بگویم یک فرد برونگرا ، نمیتواند در صورت عصبانیت سکوت کند و اکثرا اگر برون ریزی احساسات نداشته باشد ، به او فشار می آید . همچنین در مقایسه با یک فرد درونگرا که به ندرت عصبانی میشود ، افراد میانگرا همانطور که از اسمشان پیداست میانه ترین اخلاق را دارند . به میزانی که احساس کند تاثیر گذار است ، حرف میزند و هر احساسی اعم از خشم ، خوشحالی ، هیجان ، ناراحتی و احساسات کوچک و بزرگ را بروز میدهد .
برترین ویژگی یک فرد میانگرا
پس با توجه به صحبت هایم ، میتوان گفت برترین ویژگی یک میانگرا ، تعادل اخلاقی و رفتاری است . اگر روی رفتارهای آدم های اطرافمان دقیق شویم ، همیشه متعادل ترین رفتارها را از یک افراد میانگرا میتوان دید . دلیلش این است که نوع ارتباط گیری او با جامعه به گونه ای است که اجازه ی تسخیر شدن مغز و فکرش توسط احساسات را نمیدهد و انتخاب اول او ، بروز نخواهد بود . انتخاب اولش همیشه گزینش و تفکر است ! گزینش احساسات از بین حس هایی که درون وجودش شکل گرفته و برگزیدن متعادل ترین آن ها برای تشکیل یک رفتار و تفکر در مورد نحوه ی بروز یک احساس که حال تصمیم گرفته به صورت یک رفتار آن را به اطرافیانش نشان دهد .
شاید با این تفاسیر خوب و عالی که در مورد میانگراهای جامعه داشتیم ، با خود بگویید : پس منطقی ترین ویژگی هارا یک افراد میانگرا میتواند داشته باشد ! باید اینجا بگویم که : خیر دوست عزیز ! باز هم برمیگردیم به صفر و صدی نبودن افراد . همیشه یک برونگرا از روی هیجان ، شدید ترین بروز احساسات را ندارد ، یک برونگرا میتواند توسط دیگران که اطرافیان ، دوست ، پارتنر ، خانواده ، همکار یا هر کس دیگری که باشند ، به جایی برسد که ترجیح دهد دیگر حسی را بروز ندهد و درون خودش آن ها را داشته باشد . ولی آیا شاکله ی وجودی آن فرد تغییر کرده ؟ خیر ! او تا ابد یک برونگراست اما دیگر طرف مقابلش را لایق آن میزان از بروز احساسات نمیداند و ترحیج میدهد پیش فردی که از او رنجیده است ، خود واقعی اش نباشد .
تفاوت یک میانگرا با درونگرا ها
همین طور یک درونگرا ، اگر در جمعی احساس راحتی کند ، میتواند خاطره تعریف کند ، بلند بخندد و به صحبت با دیگران بپردازد . اما آیا وجودش تغییری کرده ؟ خیر ! او به دلیل احساس امنیت و راحتی که دارد ، ترجیح داده برای دقایق و ساعاتی نوع ارتباط گیری اش با افراد را برونی تر از قبل کند . این ها همه تفسیر درون یک انسان است و هیچ کس یک ویژگی را به خود متعلق نمیکند . همه ی انسان ها هزاران تعریف و تفسیر و دلیل برای هر رفتار خود دارند . پس فقط افراد میانگرا نیستند که منطقی و متعادل اند . این که بارزترین ویژگی آن ها این است درونش شکی نیست . اما تو به عنوان یک برونگرا یا درونگرا هم میتوانی تعادل را حفظ کنی و این توانایی از همان صفر و صدی نبودن شکل میگیرد .
افراد میانگرا ، میتواند یک دوست خوب باشد
کسی که میدانی تعادل رفتاری او انتخابی نیست بلکه درون وجودش شکل گرفته و بارزترین ویژگی اوست . او تصمیم نمیگیرد که متعادل باشد بلکه به صورت ذاتی تعادلش در رفتار شکل گرفته است .او پارتنر ی عالی ، برای رابطه های بلند مدت ، همکاری های طوالنی و دوستی های مستحکم است . اگر با یک میانگرا ارتباط دارید ، نیاز نیست رفتار ها و افکار او را حدس بزنید زیرا او هیچگاه در بلاتکلیفی چیزی را رها نمیکند. توضیحاتش به میزان لزوم و در حد برطرف شدن عالمت سوال های ذهن شماست . کامال واضح است که در طول رابطه با او ، میتوانید یک شنونده ی خوب را در کنار خود داشته باشید .
اکثریت آن ها بعداز شنیدن صحبت های شما ، انتقادپذیر و در عین حال مدافع های قوی در برابر تحلیل رفتار های خود هستند . و تمامی این ویژگی ها میتواند یک رابطه ی سالم را شکل دهد . از رفتار های او بی دلیل و منطق نمیتوانید ایراد بگیرید و با سکوت مواجه شوید . اگر انتقادی بشنود که سازنده نباشد ، به راحتی آن را تحلیل و صحبت های خود را در رابطه با این موضوع بدون تعارف بیان میکند . صراحت لهجه ی آن ها میتواند تا حدی تایید دیگران را برانگیزد . صریح الهجه بودن به همین معنا که کامل مودبانه و نه با هیجانات زیاد و شدید ، صحبت ، انتقاد یا نارضایتی خود را مطرح میکند . توانایی صحبت در جمع و دفاع از حق خود را دارد اما نه به صورتی که دیگران اذیت یا تحریک به دفاع از خود شوند .
ویژگی های بارز یک فرد میان گرا
آرام و با مالیمت و در جایی که نیاز باشد ، تند و با جسارت ! اما درمورد شنونده بودن آن ها گفتم ، میانگرا ها اغلب در مقابل احساسات دیگران واکنش های خوبی دارند و در اصل احساسات دیگران برایشان مهم است . راحت تر بگویم که حال دیگران برایشان با ارزش است . و در مقابل سوال همیشگی *خوبی؟* که شده عادت ما در مکالمه های روزمره ، منتظر جوابی درست هستند جوابی که هرچقدر هم طولانی و اشاره به جزئیات داشته باشد ، با حوصله گوش میدهند و آن ها برعکس همه ی کسانی هستند که برای شنیدن جواب *حالت چطوره؟* صبر نمیکنند و کار خودشان را ارجح تر از حال دل دیگران میدانند . افراد میانگرا صبر میکنند و میشنوند .
من روی سوال هایی از قبیل *خوبی؟* که متاسفانه از روی عادت پرسیده میشود غیرت خاصی دارم زیرا معتقدم این سوال اهمیت بسیار باالیی دارد اما از روی روزمرگی هیچ گاه پاسخ دقیقی به آن داده نمیشود ، منشا این غیرت و حساسیت بعداز تجربه های روانشناسی به کتاب *هنر همه فن حریف شدن در احساسات* برمیگردد . پیشنهاد میکنم نوشته ی مارک براکت در این زمینه را حتما مطالعه کنید تا ارزش این سوال برای همه واضح تر شود . به نظرم تا بیشتر از ای ن انتقاد نکرده ام بهتر است بگذریم …
نتیجه گیری از شخصیت روانشناسی فرد میانگرا
برگردیم به بحث اصلی خودمان ، میانگرایی و توصیف شخصیت آن ها ، همه ی این ها میتواند توصیف یک شخصیت باشد اما نه توصیفی که صدرصد باشد . باز هم تکرار میکنم و هزاران بار دیگر از من خواهید شنید که همه ی افراد میتوانند با توجه به این که هیچ ویژگی ثابت نیست ، تغییر کنند برای چند دقیقه ، چند ساعت و حتی روزها ! و دلیل این که یک فرد میانگرا از لحاظ شخصیتی اثبات علمی ندارد ، همین است . همه ی انسان ها از درونگرایی و برونگرایی خاصی به طور همزمان برخوردارند که افراد میانگرا حد وسط ترین آن هاست .
و مهم ترین ویژگی شخصیتی ، پذیرفتن همه ی افراد است . نمیدانم چقدر د ر صحبت هایم قابل درک شدن بود ، اما سرتاسر سعی کردم بگویم : هیچ کس بد یا خوب نیست . خیلی شنیده ام که در مورد میانگراها میگویند : آنچه خوبان همه دارند تو یک جا داری ! اما اگر بحث انسان شناختی در میان باشد ، این جمله را باید برای تک تک افراد روی کره ی خاکی استفاده کرد و از هر شخص یک ویژگی خاص دریافت کرد زیرا همه ، منحصر به فرد هستند و هیچ کس روی زمین ، دوبار تکرار نشده و نخواهد شد . آدم ها همانگونه که هستند دوست داشتنی اند ، حال تو یک برونگرای پر هیجان باش ، یک درونگرای بادام قوی یا یک میانگرای متعادل .